Maryse

Zoals vermeld op mijn vorig blogbericht had Maryse woensdag een slechte dag. Die nacht
vanaf ongeveer drie uur werd ze onrustig en hoorde ik "geborrel" rondom haar ademhaling. Dat werd steeds erger. 's Morgens heb ik de huisarts gebeld. Omdat het wat tijd kostte voor een recept, besloot ik toch naar het Sophia kinderziekenhuis te bellen. Daar moest nog overlegd worden wat te doen. Maryse kreeg het zo benauwd dat ik besloot de ambulance te bellen.

Maryse werd verlost van veel slijm in de longen en ik zag direct een blik van verlossing. Eenmaal in het LUMC werd ze goed onderzocht en kregen we slechte berichten.

"Maryse zit in haar laatste fase" waren de woorden van de arts. Ja, dat is weer moeilijk. Je weet dat die tijd komen gaat, maar dat wil je natuurlijk niet. Wie wil zijn kind verliezen? Dat is het ergste wat een ouder kan overkomen.

Vandaag is ze wel weer stabiel gelukkig. We hebben een goed gesprek gehad met de artsen hier in het LUMC. Ook hebben we een duidelijke uitleg gehad van de MRI scans, erg fijn. We zijn heel wat wijzer.

Morgen gaan we naar huis, daar hebben we zin in. Alles is nu geregeld en we krijgen 24/7 thuiszorg met een korte lijn naar de huisarts.
Het is best heftig, continu thuiszorg thuis, maar het gaat om het comfort van Maryse. Dat is het allerbelangrijkste.

We "missen" Maryse al vele maanden, haar gezelligheid, haar opgewektheid, altijd vrolijk en nu zo ziek. In het weekend even met mama winkelen, met het gezin varen, of gewoon even weg.
Het leek zo gewoon, maar dat was het helemaal niet. Het is eigenlijk heel bijzonder dat je dat kunt doen met elkaar.

Graag willen we ook de rust bewaren de komende dagen/weken, voor de tijd die we nog met elkaar hebben. Soms is het best druk met bezoek, maar iedereen bedoelt het goed. Dat weten we.
Toch een verzoek aan een ieder: wil je Maryse bezoeken, graag even bellen of appen. Alvast bedankt.

Graag willen wij ook iedereen bedanken voor alle lieve kaarten en berichten op welke manier dan ook. Het voelt goed dat er zoveel mensen aan ons denken en meeleven. We lezen alles.

Lieve groet,

Suzanne