Maryse

Het gaat erg slecht met Maryse. Ze is bijna niet meer bij kennis. De ademhaling gaat elke dag trager.
We communiceren met onze handen.
Ik vraag aan haar of ze pijn heeft, dan beweegt ze haar vinger heen en weer zodat ik het antwoord weet. Eten gaat niet meer, ze heeft alleen nog vocht via de Port-a-Cath.

Ik vertel de hele dag aan Maryse wat ik doe: bijvoorbeeld als ik naar boven ga, zeg ik dat, of ze me hoort of niet.

Ik kan het nog steeds niet geloven, ik probeer mij te realiseren wat er de afgelopen maanden is gebeurd. Ik hoop en denk nog steeds: "kom op, stap uit dat bed en kom even bij me zitten". Ik weet, het is niet zo en het gaat ook niet gebeuren.

Gisteren is de huisarts twee keer geweest, omdat het gistermiddag ook even kritiek was. Ze was onrustig. Dat werd weer wat stabiel gelukkig.

Vanmorgen is de huisarts weer geweest. Als Maryse erg onrustig wordt, dan kunnen we haar laten "slapen''. Liever niet, want even dat kneepje en dat vingertje is toch een vorm van contact en als we haar laten slapen dan is er geen contact meer en dat is moeilijk.

We kijken vandaag hoe het gaat, maar we hopen dat we eigenlijk die beslissing niet hoeven te nemen en dat Maryse haar eigen weg zal volgen.

Het is een kwestie van tijd: ons kind ligt op sterven.....

Lieve groet,

Suzanne